Deel 4

Ester: ik merk dat de tekst steeds slechter te lezen is, en de zinnen steeds minder goed lopen. Het kan dus zijn dat er rare dingen tussen staan....maar dat komt dan doordat ik er echt niets anders van kan maken

Op het bidprentje stond beter is de dood dan een aanhoudende ziekte en de eeuwige rust, beter hij is door God beproefd als een goud in de smeltkroes. Doch glansrijk heeft hij die beproeving doorstaan. Het geloof heeft hij behouden en een schat zich vergaderd die geen roest of mot verteren kan, de kruin der gerechtigheid is zijn deel. Dierbare vrouw en kinderen ik stel u onder de bescherming van God en de Moeder Gods. Hij rustte in vrede.
Vader ligt begraven bij de St Anna Parochie te Musselkanaal. Nu toen met de begrafenis, ik heb namelijk 2 ooms gehad die kleermaker waren. Oom Herman Bergman, zelfstandig. Oom Herman Fikkers, Emmer Compascuum die direct voorstelde: nou moeten we Biene (dat was moeder) iedere week een zeker bedrag geld geven. Toen sprong oom bernard, de smid, omhoog en riep: “Doar wil ik mie nait aan verplichten, dei Bientje wat geven wil mot dat zulf moar waiten.”
Nu thans zijn nog 3 zoons oude vrijgezellen en zijn ’s avonds zelf laat aan het werk in de smederij.
Thans nu ik dit schrijf, den 26 juli 1972 en ik verleden jaar 1 september 70 geworden ben, is de jongste 12 dagen ouder als ik en één , 2 jaar ouder. En de oudste bijna 74 en om hun klanten kunnen ze ’s avonds nog geen tv aan hebben. Zulke waardeloze mensen. En menen ook altijd nog vroom te wezen!

Nu kreeg moeder van de gemeente f1,50 pwe week en van de RK gemeente ook f1,50. Moeder zat tot de nacht soms te breien voor één paar centen.

Nu ik was 12 jaar, mijn zuster Rika 14. Maar al gauw was die een flinke huisnaaister. Zelfs bij Jan Brambergen, de fabriek, toen van brood vooral hard brood had hij naam. Nu zus Rika at bij hun aan tafel.
Toen ik 13 jaar was kwam ik eerst in de 2e Exloërmond achter de ploeg aardappels zoeken. En ook in de kost. Toen hadden ze schapen geslacht en gaven mij zat vleesch. *’t was oorlogstijd 14-18).
Toen kwam ik in de smederij van Bergman, Musselkanaal. Slechts 50cent per week. En ben daar 4 jaar geweest. De oorlog 14-18 kwam toen ook nog. Nederland was gemobiliseerd maar het was een slechte tijd voor ons.